Για την Διονυσία Κλαρνετατζή

Όταν μου ζητούν να μιλήσω για μένα ή να γράψω το βιογραφικό μου, έρχομαι σε μεγάλη αμηχανία…

Δεν ξέρω τι να πω… Δεν ξέρω τι να γράψω…

…Γιατί νιώθω πως δεν είμαι από αυτό τον κόσμο, αν και ζω μέσα στους κόλπους του και αγαπώ με όλη η δύναμη της καρδιάς μου τους ανθρώπους, τη γη και τη ζωή.

…Γιατί νιώθω πως δεν είμαι από αυτό το χωροχρόνο, καθώς δεν υπάρχει χρόνος για μένα, παρά μόνο το άχρονο αιώνιο τώρα. Ούτε χώρος γιατί βρίσκομαι παντού με τη σκέψη μου και την καρδιά μου.

…Γιατί δεν διαθέτω προσωπική ιστορία, αν και οι άνθρωποι βλέπουν σε μένα μία πνευματική δασκάλα με διάφορες σπουδές τόσο σε κοινωνικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο…

Μπορεί να έχω σπουδάσει σε ελληνικό πανεπιστήμιο, να έχω εργαστεί στον εκπαιδευτικό τομέα, να έχω μαθητεύσει κοντά σε σπουδαίους πνευματικούς δασκάλους που ζουν τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό… Μπορεί να υπάρχει “πίσω μου” μία διαδομή προσφοράς -μαζί με τον Γιώργο Μυλωνά- μέσα από έκδοση και συγγραφή περιοδικών εκδόσεων και CD’s, μέσα από διοργάνωση φεστιβάλ εναλλακτικών θεραπειών και πνευματικότητας, μέσα από τη συμμετοχή στην ίδρυση του Πανελληνίου Συλλόγου Ρέικι, μέσα από την ίδρυση της Σχολής Ρέικι και Πνευματικότητας στις Αχαρνές, την ίδρυση Κέντρου Γιόγκα “Αειζωία”, μέσα από τη δημιουργία καταστημάτων προϊόντων εσωτερισμού σε Αυστρία-Γερμανία -μαζί με τη Δήμητρα Ψωμά, μέσα από διδασκαλία σε Ελλάδα και Εξωτερικό, μέσα από την ίδρυση της Σχολής Αειζωίας κ.α. Μπορεί να ζω στο πανέμορφο Berchtesgaden και να ταξιδεύω συχνά στην Ελλάδα διατηρώντας ουσιαστική επαφή με τους μαθητές της Σχολής…

… Όμως ειλικρινά; Όλο αυτό δεν είναι παρά ένα εξωτερικό προφίλ, μία “εξωτερική πραγματικότητα” που για μένα λίγη σημασία έχει…

Δεν είμαι λοιπόν εδώ για να σου πω “ποια είμαι”… Είμαι εδώ για να σου πω τι αληθινά είμαι!

Είμαι μία αιώνια έφηβη, ένα κορίτσι γεμάτο χαρά και γέλιο.

Αγαπώ. Αγαπώ τη ζωή, αγαπώ τους ανθρώπους, αγαπώ τα ζώα.

Σέβομαι κάθε μορφή ζωής, υπηρετώ τη ζωή, απολαμβάνω τη ζωή.
Είμαι ευδαιμονική!
Είμαι άχρονη!
Είμαι παιδί της Αγάπης!
Είμαι παιδί των Αστεριών!
Είμαι παιδί γενικότερα!
Αγαπώ τον εαυτό μου!
Αγαπώ την Ανθρωπότητα!
Αγαπώ τη Φύση!
Αναπνέω στους Αρχαίους Τόπους και Ναούς της Ελλάδος!
Υπηρετώ το Φως!
Υπηρετώ τη Ζωή!
Υπηρετώ την Αειζωία!

Και πάνω από όλα; Έχω έρθει για να σου θυμήσω τι αληθινά είσαι και εσύ! Να σου εμπνεύσω και πάλι το πάθος για τη ζωή, για τη χαρά και την ομορφιά, να σου εμπνεύσω την αγάπη για τον εαυτό σου που είναι η μοναδική αληθινή τέχνη από όλες τις τέχνες του κόσμου… Έχω έρθει να σου θυμήσω πόσο θεϊκός/η είσαι και, εφόσον είμαι καθρέφτης σου, να σε καθοδηγήσω σε ένα μονοπάτι χωρίς αρχή και τέλος…

Για μένα δεν είμαι εγώ η δασκάλα αλλά εσύ! Δεν πιστεύω σε γκουρού και πεφωτισμένους δασκάλους αλλά στο μόνο αληθινό και αιώνιο δάσκαλο που υπάρχει μέσα σε όλους μας και καλείται Θεϊκός Σπινθήρας και Υπέρτατη Συνείδηση…

Όλα μέσα σου βρίσκονται, ακόμη και εγώ, ακόμη και η Σχολή της Αειζωίας…

Το μόνο που είμαι για σένα; Είμαι η αφορμή για να σου θυμήσω το θεϊκό σου πεπρωμένο…

Αυτό και Τίποτε άλλο!

Θα κλείσω αυτό το “άτυπο βιογραφικό” με τα λόγια του Άχρονου και Αθάνατου Babaji αφιερωμένα σε όλους τους συνοδοιπόρους της Αειζωίας:

” Είμαι η Απόλυτη Ύπαρξη-Γνώση-Ευδαιμονία. Είμαι όλα αυτά από τη Φύση μου. Είμαι το Ένα σε όλα και όλα σε Ένα. Είμαι η Απρόσωπη Προσωπικότητα όλου του Σύμπαντος. Τι μπορεί να με φοβίσει; Οι Φυσικοί Νόμοι δεν με αφορούν. Ο θάνατος είναι ένα αστείο για μένα και Είμαι ο Θάνατος του Θανάτου. Χτυπάω σε κάθε στήθος, βλέπω με κάθε μάτι, πάλλομαι σε κάθε σφυγμό, χαμογελώ σε κάθε λουλούδι, λάμπω στην αστραπή και βρυχώμαι στον κεραυνό. Θροΐζω στα φύλλα. Σφυρίζω στους ανέμους και κυλάω στις ορμητικές θάλασσες. Είμαι ο Ανείπωτος και Απερίγραπτος Άτμαν, η Δυναμική Αρχή της Ύπαρξης και ο Απέραντος Ωκεανός της Αιώνιας Αγαλλίασης. Στην Παρουσία μου όλες οι κολάσεις και οι παράδεισοι αποσύρονται στο σκιώδες τίποτα και όλο το Σύμπαν είναι μία απλή φυσαλίδα έτοιμη να σπάσει!”

Αλήθεια, αυτό που περιγράφουν αυτά τα υπέροχα λόγια, μήπως είσαι εσύ, μήπως εγώ, μήπως εμείς όλοι;