Η Ενεργειακή Υπευθυνότητα: Κανείς Δεν σου Έκανε Τίποτα!

Είναι ένα από τα πιο ριζοσπαστικά αλλά και πιο λυτρωτικά σημεία της Διδασκαλίας του Εσωτερικού Ονειρευτή. Μας προκαλεί να εγκαταλείψουμε μια από τις βαθύτερες πλάνες της ανθρώπινης ύπαρξης: την πεποίθηση ότι τα συναισθήματά μας προέρχονται από τους άλλους

Ο Εσωτερικός Ονειρευτής μας λέει:

“Δεν είσαι θυμωμένος επειδή σε προσέβαλαν· είσαι θυμωμένος γιατί δεν είσαι μέσα σου Ελεύθερος.”

Ο Εσωτερικός Ονειρευτής μας καλεί να αντιστρέψουμε ριζικά τη δομή της σκέψης μας. Το εγώ λέει:
«Με προσέβαλες και με πλήγωσες.»
Ο Εσωτερικός Ονειρευτής απαντά:
«Ο άλλος απλώς υπάρχει. Εσύ επέλεξες να πληγωθείς.»

Σε αυτή τη διδασκαλία, κάθε εξωτερική πρόκληση είναι ένας καθρέφτης: φέρνει στην επιφάνεια κάτι ήδη ενεργό μέσα σου. Ένα ευαίσθητο σημειο που υπήρχε και ο άλλος απλώς το πάτησε.

Αντί να πεις, “αυτος φταιει που πληγώθηκα”, μπορείς να αναρωτηθεις:
“Ποια ανάγκη μου με έκανε ευάλωτο σε αυτή την πρόκληση;”
“Τι ιστορία μου επιβεβαιώνει αυτός ο πόνος;”
“Ποια ταυτότητα προσπαθώ να διατηρήσω μέσα από την αντίδρασή μου;”

Ο Πλάτων στον «Τίμαιο» περιγράφει το συναίσθημα ως πάθος που ανήκει στην ψυχή. Το πάθος όμως χρειάζεται εκπαίδευση να υπαχθεί στη Νοητική Αρχή. Αυτό είναι ο στόχος του φιλόσοφου: να διοικήσει τα εσωτερικά του κινήματα.

Ο Ηράκλειτος απο την άλλη λέει: “ήθος ανθρώπω δαίμων” δηλαδή ο χαρακτήρας (η εσωτερική σου κατάσταση) είναι το πεπρωμένο σου!

Ο Καστανέντα, μέσω του Δον Χουάν, λέει:

“Οι άνθρωποι είναι σαν καθρέφτες. Δεν κάνουν τίποτα· απλώς αντανακλούν αυτό που υπάρχει ήδη μέσα σου.”

Όλοι, από διαφορετικές οδούς, συμφωνούν:
Δεν υπάρχει “έξω”, μόνο προβολές του “μέσα”.

Ο Εσωτερικός Ονειρευτής μας προσκαλεί να αναλάβουμε πλήρως ενεργειακά την ευθύνη:

Ό,τι αισθάνεσαι, το επέλεξες σε κάποιο επίπεδο.
Ό,τι βιώνεις, το εκπέμπεις.
Ό,τι προσελκύεις, το έχεις προσκαλέσει από μέσα σου.

Αυτό δεν σημαίνει ότι τα εξωτερικά γεγονότα είναι ασήμαντα. Σημαίνει όμως ότι δεν έχουν πια εξουσία πάνω σου, εκτός αν τους τη δώσεις.

Προχωρημένη Άσκηση: Το Παιχνίδι της Απόλυτης Ευθύνης (7 Επιπέδων)

(ιδανικά καθημερινά για 3 ημέρες)

1. Διάλεξε ένα πρόσφατο γεγονός όπου ένιωσες πληγωμένος, θυμωμένος, αδικημένος.

2. Κατέγραψε με απόλυτη ειλικρίνεια:

Τι έκανε/είπε ο άλλος.

Πώς ένιωσες.

Ποια σκέψη σου ενεργοποιήθηκε (π.χ. “δεν με σέβονται”).

3. Τώρα πέρνα από τα εξής 7 επίπεδα εσωτερικής μετατροπής: από το θύμα στον Συνειδητό Δημιουργο

Ρώτησε ειλικρινά τον εαυτό σου:

1. Αν ο άλλος δεν υπήρχε, πώς αλλιώς θα εξηγούσα αυτό που νιώθω;
Τι μου συμβαίνει πραγματικά; Αν αφαιρέσω το πρόσωπο ή το γεγονός, τι απομένει μέσα μου; Είναι θυμός, λύπη, φόβος ή μοναξιά;
Εστίαση στην πραγματική ρίζα του συναισθήματος, πέρα από την προσβολή.

2. Ποια ανάγκη μου δεν ικανοποιήθηκε; Πόσο την αναγνωρίζω εγώ;
Μήπως ήθελα να με καταλάβουν, να με τιμήσουν, να με αγαπήσουν; Και εγώ… το κάνω αυτό για μένα;
Από τη λαχτάρα για επιβεβαίωση, στη συνειδητή αυτάρκεια.

3. Ποια παλιά μου αφήγηση ξαναπαίζεται; Από πού την έμαθα;
Μου θυμίζει κάτι απ’ το παρελθόν; Μια παιδική εμπειρία; Μια φωνή γονιού; Έναν ξεχασμένο φόβο;
Αναγνώριση της εσωτερικής ταινίας που επαναλαμβάνεται.

4. Ποιο φόβο μου αγγίζει; Πώς μπορώ να τον κοιτάξω χωρίς τρόμο;
Τι φοβάμαι ότι θα χάσω ή θα πάθω; Κι αν τον κοιτάξω τον φοβο στα μάτια, τι απομένει;
Από τη σκιά στην ενδυνάμωση.

5. Τι θα ένιωθα αν απλώς επέλεγα να μη με αγγίζει αυτό;
Κι αν απελευθερωνόμουν τώρα από αυτό το φορτίο; Πώς θα ένιωθα χωρίς αυτή τη δραματική αντίδραση;
Ενεργή επιλογή εσωτερικής ουδετερότητας και ειρήνης.

6. Ποιο είναι το μάθημα πίσω από αυτό το περιστατικό;
Τι προσπαθεί η ζωή να μου δείξει; Ποιο κομμάτι μου καλούμαι να ωριμάσω ή να απελευθερώσω;
Από το “γιατί μου συνέβη αυτό;” στο “τι έχω να μάθω;”

7. Πώς με βοήθησε τελικά αυτός ο ‘άλλος’ να εξελιχθώ;
Μήπως ήταν καθρέφτης; Μήπως με βοήθησε να δω τι δεν έχω δει;
Μετατόπιση από τον «εχθρό» στον δάσκαλο.

4. Ολοκλήρωσε με την πρόταση:

“Αναλαμβάνω την Ευθυνη των Συναισθημάτων μου. Κανείς δεν μου έκανε τίποτα. Είμαι ο Δημιουργός της Κατάστασής μου.”

Η άσκηση αυτή δεν είναι πνευματικό “αυτομαστίγωμα”. Δεν ακυρώνει την ανθρώπινη εμπειρία πόνου , τη μεταμορφώνει. Όταν εγκαταλείπεις το δικαίωμα να κατηγορείς, ανακτάς την Δύναμη του Θεού μέσα σου. Εκεί αρχίζει η Αληθινή Συναισθηματική Μετατροπή.

Με Αγάπη
Διονυσία